Son iki üç aydır fark ettiğim üzere; ben kore ve dizilerinden ciddi olarak soğudum. Öyle ki; dizilerine konsantre olamıyorum. Ciddi ve sevdiğim oyuncuları yapay bulmaya başladım.
Özellikle ben bir dizide klişeliğe katlanamıyorum sanırım. Kore dizileri de artık birbirinin benzeri olmaya başladı.
Açıkçası Kore hayranlarının Türk dizilerini ve gerçekten başarılı oyuncularını gömüp; elin yabancılarını üstün çıkarmaları sinirimi de bozuyor. İşte son ödül töreninde; Engin Akyürek'e yapılan yorumlar vs.. Hatırlarsınız; Jisung ödül alamadı diye birçok arkadaşımız; sınırı aştılar.
Ya da Türk dizilerinin; Kore dizilerinden uyarlama yaptıkları halde; çalıntı diye vurgulama yapmaları.. Uyarlamanın kelime anlamını bilen tek ben değilim sanırım.Bunlar çok canımı sıkan biz kimdik; neydik diye sorgulamamı sağlayan olaylardı..
Sıkıldım tarzı konuşması aslında biraz başladığım noktaya dönüyorum; animelere; Japon film ve dizilerine... Genelde Japonlarda çok yakışıklı yok vs sözleri duyuyorum; bunun nedeni estetiğe çok yönelmemeleri.Zaten ülkelerinde; eğlence sektörü kim bilir kaçıncı sırada. Anime ünlü desek daha doğru olur bence.
Şu ara bir sürü Kore dizisi deneyip yarıda bıraktım; herkesin çok sevdiği She was Pretty'de dahil.Zaten dizinin kendisi de yabancı dizi uyarlaması ve herkesin bildiği bir dizi. Bildiğim şeyi çok izlemem ama nedeni uyarlama olması değil; uyarlama demek; bir başka ülkenin yapımını; kendi ülkene uyum sağlayacak şekile getirebilmek demektir. Uyarlama da bir başarı; keşke, Koreliler ve bizimkiler de dahil olmak üzere; uyarlama yerine kendi hayal güçlerine bağlı kalıp bir şeyler üretseler.. Çok çok iyi bir yazar olsam var ya neler var aklımda :)
Sadece diziler konusunda da değil; kendi sayfalarıma dönüş yapma konusunda zorluk çekiyorum şu aralar. Yetemiyorum gibi.. Yetsem de var olamıyorum. Okuyan varsa; "aman modu düşmüş bu haspanın" diye düşünürler kesin.. Ama inanın modum falan düşmedi.Sadece yapıyorken; aslında yapamıyor olmak neyse ya :D Anlatılmıyor bu.
Bir şeyler yapmaya çalışıyorum ama sanki öfkem sevincim her bişiyim birbirine karışıyor; bu da beni aşağı çekiyor açıkcası.
Yaşlandım ciddili; birşeyleri özlüyorum. Tat alamıyorum demek belki haksızlık olur; tam anlatamıyorum bile. Hani birden çok mekanda yer aldığın bir rüya görürsün; nefesin kesilir ya; uyandığında hatırlamazsın; ya da hatırlarsın ama anlatamazsın. Durumum cidden bu. Elimi uzatıyorum ama tutan var, tutmayıp dönen var; ya da hiç olmadı acımadan kıran var.
Geberesice kişiliğim aslında; kıranın elini değil kolunu da kırar ama işte o ama var ya o beni bağlıyor. Şeytan diyor ki git alnının çatından vur aman ha :D Kimseyi değil he; kendim mevzu bahis burada..Biz çalışırken öğlende yemeğe inmiştik; peçete ve şeker dağıtılmıştı; yanımdaki arkadaşta neden peçete dağıttılar ki diye sorunca; "mevlid yapılcak sanırım" diye espri yapmıştım. Arkadaş buna inanıp; dışarı çıkıp gül suyu getirmişti. O arkadaşımın kalbi kadar geniş sabır, iyi niyet, iyilik diliyorum. Bulurum di mi?
Neyse işte bugün günlerden; Derya. Memnun oldum; psikopat manyak deli; bir o kadar veli :) Okuduysanız bu ne beaaa diye çığırmadan önce vallahi profilime yazcaktım belki kızan mızan olur diye yazamadım. :)
Teşekkürler :)
